Het is belangrijk om naar de situatie van de persoon zelf te kijken. Zo is het vrij normaal dat kinderen tusesn de 10 en 14 jaar 1,5 uur per dag gamen omdat zij rond deze leeftijd nou eenmaal meer gamen dan anderen. Signalen die kunnen wijzen op te veel gamen zijn het verminderen van de prestaties op werk of op school. De persoon wordt somber of angstig en je kunt wellicht wel opvangen dat hij niet goed in zijn vel zit. Daarbij is sociale isolatie ook een veel voorkomend signaal. Vrienden of andere relaties worden afgekapt voor het spelen van een spel. Niet alleen de hoeveelheid tijd maar ook deze andere factoren zijn van belang wanneer je gaat kijken of het gamen teveel wordt.
Teveel gamen kan veranderen in een serieuze game verslaving. Deze verslaving is vaak te herkennen aan de obsessieve gedachtes van de gamer wanneer hij aan iets anders dan gamen kan denken. Daarbij zal de gamer schade op lange termijn veroorzaken door contacten, relaties, opleiding of carrière aan de kant te schuiven en zich volledig te focussen op het gamen. Vaak gaat dit ook gepaard met gezondheidsproblemen waar de gamer geen belangen aan stelt.
Het kan lastig zijn om als buitenstaander grip op de situatie te krijgen. Wel kan je inspringen wanneer je denkt dat het nodig is zodat negatieve gevolgen kunnen worden vermeden. Wanneer het gaat om je eigen kind is het maken van afspraken een goed begin. Heeft je kind een grote eigen wil en houdt hij zich niet aan de afspraken, dan is het afnemen van de game een strenge maar directe oplossing.
Wanneer het een volwassen persoon treft is dit iets lastiger. Toch zou je het gamen bespreekbaar kunnen maken met de desbetreffende persoon. Wellicht kan hij door de ogen van jou als buitenstaander de situatie zelf inschatten. Wanneer de persoon niet uit zijn game bubbel wilt, of misschien wel kan stappen is het mogelijk om hulp van een derde partij in te schakelen. Zo bestaat er een game infolijn waar jij terecht kunt voor hulp overmatig gamen van je kind, partner vriend of anderen.
